Wielkopostne Rekolekcje Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Diecezji Sandomierskiej w Radomyślu n/Sanem w dniach 23-24.03.2018 [Relacja]
W dniach 23-24.03.2018 r. blisko 40 osób SRK Diecezji Sandomierskiej przeżywało święty czas rekolekcji w Domu Rekolekcyjnym AUGUSTIANUM w Radomyślu n/Sanem. Był to głęboko przeżyty czas modlitwy, zadumy i bliskości z Bogiem.
W pierwszym dniu rekolekcji ks. dyrektor Tomasz Cuber poprowadził nabożeństwo Drogi Krzyżowej, które ofiarowaliśmy w intencji małżeństw i rodzin. Po Apelu Jasnogórskim i modlitwie na zakończenie dnia, którą ubogacił ks. Tomasz grą na gitarze i wspólnym śpiewem, spotkaliśmy sie w auli na czas rozmowy niedokończonej. Ks. Tomasz przypomniał o czekających nas kolejnych wydarzeniach w bieżącym roku jubileuszowym 200-lecia istnienia diecezji, do uczestnictwa w których zaprosił nas również prezes SRK pan Krzysztof Szatan.
Pierwszą konferencję w drugim dniu rekolekcji poprowadził ks. dyrektor Tomasz Cuber, a kolejne wygłosił dyrektor Domu Rekolekcyjnego ks. Marian Bolesta. Ks. Tomasz mówił o potrzebie modlitwy w życiu człowieka, która jest tak potrzebna człowiekowi jak powietrze, woda. Bez modlitwy człowiek staje się ubogi, oddala się od Ojca, który kocha nas mimo naszych grzechów. Bóg wie co jest dla nas dobre, dlatego zawsze powinniśmy przyjmować Jego wolę z ufnością dziecka Bożego. Każde cierpienie, smutek łączyć z krzyżem Chrystusa i zawierzyć się Jego miłosierdziu.
W kolejnej konferencji ks. Marian stosując różne eksperymenty przybliżył nam wartość życia duchowego i potrzebę nawrócenia. Bóg kołacze do drzwi naszych serc, tylko trzeba usłyszeć Jego głos, aby mógł wejść…Zabrzmiały słowa o wielkiej miłości Boga, gdyż “Pan jest dobry dla wszystkich i Jego miłosierdzie ogarnia wszystkie Jego dzieci” (Ps 145,9). Nie można czynić zło na próbę, bo nawet raz popełniony zły czyn może przekreślić całe życie człowieka. Grzech zniewala i tak jak z pięknym pudełkiem, lecz w środku pustym człowiek może uczynić swoje życie bez wartości. Bóg czeka na powrót każdego człowieka, który odchodzi i pragnie obdarzyć go swoim miłosierdziem.
Był też czas na przemyślenia i rachunek sumienia oraz możliwość skorzystania z sakramentu pokuty. W czasie Eucharystii mogliśmy w pełni uczestniczyć przystępując do Komunii św. Ostatnim punktem naszych rekolekcji była modlitwa koronką do Miłosierdzia Bożego i uroczyste Błogosławieństwo na zakończenie czasu rekolekcji.
Krystyna Rusin