Katolickie Centrum Pomocy Rodzinie i Parafianie z Szewny w hołdzie księdzu Marcinowi Popielowi w 27. rocznicę Jego śmierci – Duszpasterstwo Rodzin Diecezji Sandomierskiej
piątek, 19 kwietnia, 2024

Więcej wyników...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Filter by Categories
Aktualności

Katolickie Centrum Pomocy Rodzinie i Parafianie z Szewny w hołdzie księdzu Marcinowi Popielowi w 27. rocznicę Jego śmierci

22 lipca w kościele p.w. św. Mikołaja w Szewnie wierni i zaproszeni goście zebrali się w świątyni, by uczestniczyć w uroczystej Mszy Św. pod przewodnictwem Ks Jana Mikosa i Ks. dziekana Jana Butryna- proboszcza parafii Szewna, by oddać hołd świątobliwemu Kapłanowi i jednemu z najwybitniejszych przedstawicieli duchowieństwa polskiego XX wieku Ks. Marcinowi Popielowi.

Postać tego niezwykłego kapłana, mimo upływu 27 lat od jego śmierci, otacza serdeczna pamięć, wspomina się jego dobre czyny, które potwierdzają słowa wypisane na pamiątkowej tablicy w kościele w Szewnie: „Cichy sługa Eucharystii, Pokorny czciciel Maryi, kapłan oddany całym sercem Bogu i ludziom” – podkreślił w homilii Ks. Jan Mikos.

Przedstawiając biografię Ks. M. Popiela, przypomniał najważniejsze epizody z Jego bogatego życia duszpasterskiego, przede wszystkim te z trudem zdobyte „szczyty fizyczne i moralne”.

Świetnie urodzony w Kurozwękach koło Staszowa i wychowany w rodzinie ziemiańskiej, starannie wykształcony, studiował leśnictwo w Wiedniu oraz w Nancy we Francji i w przyszłości miał być dziedzicem majątku i głową rodu. Punktem zwrotnym w jego życiu stały się rekolekcje w domu Księży Misjonarzy w Krakowie. Po konsultacji ze swym kierownikiem duchowym w 1937 roku, mając 35 lat, wstąpił do seminarium w Sandomierzu.

W 1939 r. po agresji Niemiec kontynuował studia we Lwowie, a po wkroczeniu tam Rosjan wrócił do Sandomierza. Na polecenie biskupa przerwał studia, żeby zająć się rodziną i majątkiem. W 1944 roku wrócił do seminarium, a w kolejnym przyjął święcenia kapłańskie.

Jego pierwszą i jedyną parafią była wiejska parafia Szewna koło Ostrowca Świętokrzyskiego, do której przybył w styczniu  12.01.1946 roku i pozostał do końca życia, przez 46 lat.

Ks. Marcin przez lata studiował “Dzieje duszy” św. Teresy i zachwycał się jej małą drogą dziecięctwa Bożego. Zawierzył Maryi swoje życie, kapłańskie posługiwanie oraz całą parafię. Adorował codziennie Najświętszy Sakrament, najczęściej wieczorem, często zostając w kościele całą noc. Aby przybliżyć ludziom Chrystusa obecnego w Eucharystii, zbudował sześć kaplic na terenie parafii. Nazywał je stajenkami betlejemskimi. Troszczył się, by liturgia Mszy św. była dla ludzi zrozumiała. Jako jeden z pierwszych księży w Polsce wprowadził język polski do liturgii oraz rozpoczął odprawianie Mszy św. przodem do ludzi. Był urodzonym nowatorem, a jednocześnie nigdy nie zdejmował sutanny.

Ks. Jan Butryn dodał, że Ks. Marcin wprowadził do parafii Drogę Neokatechumenatu, Odnowę w Duchu Świętym, Ruch Światło-Życie i duszpasterstwo rodzin. Cechowała go niezwykła otwartość na ludzi i świat. Zapraszał do pracy formacyjnej w Szewnie znakomitości Kościoła zachodniego i polskiego, (m.in. Jeana Vaniera ze wspólnoty Arki, ks. Franciszka Blachnickiego – twórcę Ruchu Światło-Życie, Matkę Różę Czacką z Lasek). Zbudował dwa domy rekolekcyjne, które były otwarte także dla niepełnosprawnych. Ks. Marcin był przykładem służebnej postawy wobec każdego człowieka. Szczególną miłością darzył dzieci i ludzi chorych. Wrażliwy na biedę, często oddawał przypadkowo spotkanym ubogim swój płaszcz i buty, zabierał pijaków z drogi i układał ich w swoim łóżku, a sam czuwał na krześle całą noc. Założył Stację Opieki nad Matką i Dzieckiem, przedszkole oraz Caritas. Zorganizował sprowadzanie leków z Francji, które bezpłatnie rozdawał potrzebującym przyjeżdżającym z całej Polski. Ze swoimi parafianami dzielił wspólny los, często ich odwiedzał (także poza kolędą), znał po imieniu. Z uwagą wysłuchiwał ich poglądów, twierdził, że każdy może mieć coś ważnego do przekazania mu od Boga. Ksiądz infułat Marcin Popiel odszedł po swoją wielką nagrodę do nieba 22.07.1991 r. w wieku 87.

Katolickie Centrum Pomocy Rodzinie w Szewnie wraz z Parafianami uczciło pamięć legendarnego kapłana i gorliwego proboszcza koncertem wpisującym się Jubileusz 100 Rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Po uroczystej Mszy Świętej zebrani w Galerii Podziemnej mogli oddać się  chwytającymi za serce i ujmującymi duszę dźwiękami pięknej muzyki w wykonaniu Sylwii Kamila Ośko, a także posłuchać śpiewu pieśni patriotycznych w wykonaniu chóru „Ad Libitum” ze Szkoły Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. Miry Kubasińskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim pod kierownictwem p. dyr. Zdzisława Staniszewskiego.

Trudno było powstrzymać wzruszenie podczas recytacji wierszy przypominających wspaniałe świadectwo kapłańskiej miłości do Boga i każdego człowieka w wykonaniu poetki Henryki Pająk.

Krystyna Anna Jurys przewodnicząca KCPR dowodziła, że prawdy o duchowości Ks. Marcina Popiela, styl życia i posługiwanie kapłańskie nic nie straciły ze swej aktualności, co więcej zobowiązują Parafian do szczególnej o Nim pamięci.

Postać tego niezwykłego kapłana, mimo upływu 27 lat od Jego śmierci, otacza serdeczna pamięć, wspomina się Jego dobre czyny, które potwierdzają słowa wypisane na pamiątkowej tablicy w kościele w Szewnie: „Cichy sługa Eucharystii, Pokorny czciciel Maryi, kapłan oddany całym sercem Bogu i ludziom” – podkreśliła.

To wyjątkowe, że Galeria Podziemna jest dziś miejscem, gdzie pielęgnuje się w tak wyśmienity sposób – i w szczególnym dla Polski roku pamięć o wyjątkowym duszpasterzu – kontynuowała. Można powiedzieć żeHistoria życia ks. Popiela – ściśle zespolona z losami Polaków w XX wieku – jest jak portret zbiorowy Szewińskich Parafian, dla których swoje życie traktował jako służbę”- mówiła

Mieliśmy to szczęście, że dorastaliśmy pod jego mentorskim wpływem, a dziś przesiąknięci tą nauką tu i teraz potwierdzamy, że jesteśmy spadkobiercami jego idei, która nic nie straciła ze swej aktualności.

Niezwykłe – Przyznacie Państwo- że  Galeria Podziemna jest dziś miejscem, gdzie w tak wyśmienity sposób – i w szczególnym dla Polski roku – 100. Rocznicy odzyskania Niepodległości czcimy pamięć o ukochanym duszpasterzu, którego wielka gwiazda błyszczy na firmamencie parafialnego cmentarza.
Słowa uznania nalezą się wszystkim artystom, a podziękowania za zaangażowanie członkom KCPR: Zofii Kogut, Ilonie Dębskiej, Jolancie Wiśniewskiej, Bogusławowi Jurysowi, Marii Kopańskiej, Marii Czwakiel, Annie Adamskiej, Magdalenie Serwickiej, dzięki którym możliwa była organizacja przedsięwzięcia.

Mam przyjemność powitać Państwa w imieniu Katolickiego Centrum Pomocy Rodzinie, które jest inicjatorem koncertu w hołdzie księdzu M. Popielowi

Postać tego niezwykłego kapłana, mimo upływu 27 lat od Jego śmierci, otacza wciąż serdeczna pamięć.

„Historia życia ks. Popiela- ściśle zespolona z losami Polaków w XX wieku – jest jak portret zbiorowy Szewińskich Parafian, dla których swoje życie traktował jako służbę”.

Mieliśmy to szczęście, że dorastaliśmy pod jego mentorskim wpływem, a dziś przesiąknięci tą nauką tu i teraz potwierdzamy, że jesteśmy spadkobiercami jego idei, która nic nie straciła ze swej aktualności.

Niezwykłe- Przyznacie Państwo- że  Galeria Podziemna jest dziś miejscem, gdzie w tak wyśmienity sposób – i w szczególnym dla Polski roku – 100. Rocznicy odzyskania Niepodległości czcimy pamięć o ukochanym duszpasterzu, którego wielka gwiazda błyszczy na firmamencie parafialnego cmentarza.

Zapraszam do wysłuchania chwytającymi za serce i ujmującymi duszę dźwiękami pięknej muzyki i śpiewu w wykonaniu artystów

Na początku nasi goście Chór „Ad Libitum” ze Szkoły Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. Miry Kubasińskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim pod kierownictwem p. dyr. Zdzisława Staniszewskiego.

W ich wykonaniu usłyszymy znane pieśni patriotyczne:

Ułani, Ułani malowane dzieci

Pierwsza brygada, Legiony to żołnierska nuta

Przybyli ułani pod okienko

Panna Pszeniczna

A potem wysłuchacie Państwo Sylwii i Kamila Ośko i ich muzyki o niezwykle emocjonalnej palecie uczuć i barw.

Oddajmy się subtelnej formie kreowania emocji słuchając kolejno

  1.  F. Chopin – Walc h-moll op. 69 nr 2
  2. F. Chopin  – Nokturn cis-moll Lento con Granespressione op.posth. (opus pośmiertne)
  3. G. Caccini – Ave Maria
  4. Enrico  Morricone – Gabriels oboe – muzyka z filmu “Misja”
  5. G. Douglas – What a wonderful world
  6. 6.Sidney.  Bechet – Petit fleur
  7. J. Rae – Beach ball
  8. Josepha Kosma – Autumn leaves

 Słowa uznania nalezą się wszystkim artystom, a podziękowania za zaangażowanie członkom KCPR:

Zofii Kogut, Milenie Dębskiej, Jolancie Wiśniewskiej, Bogusławowi Jurysowi, Marii Kopańskiej, Marii Czwakiel, Annie Adamskiej, Magdalenie Serwickiej, Państwu Krystynie i Waldemarowi Jabłońskim. dzięki którym możliwa była organizacja przedsięwzięcia.

W niedzielę w kościele p.w. św. Mikołaja w Szewnie wierni i zaproszeni goście uczestniczyli w uroczystej Mszy Świętej, pod przewodnictwem Ks. dziekana Jana Butryna i oddali hołd jednemu z najwybitniejszych przedstawicieli duchowieństwa polskiego XX wieku, Ks. Marcinowi Popielowi.

Postać tego niezwykłego kapłana, mimo upływu 27 lat od jego śmierci, otacza pamięć, wspomina się jego dobre czyny, które potwierdzają słowa wypisane na pamiątkowej tablicy w kościele w Szewnie: „Cichy sługa Eucharystii, Pokorny czciciel Maryi, kapłan oddany całym sercem Bogu i ludziom” – podkreślił w homilii Ks. Jan Butryn.

Przedstawiając biografię Ks. M. Popiela, księża Jan Butryn i Jan Mikos. przypomnieli najważniejsze epizody z Jego życia duszpasterskiego, przede wszystkim te z trudem zdobyte „szczyty fizyczne i moralne”. Świetnie urodzony w Kurozwękach i wychowany w rodzinie ziemiańskiej, starannie wykształcony, studiował leśnictwo w Wiedniu oraz w Nancy we Francji, w przyszłości miał być dziedzicem majątku i głową rodu. Punktem zwrotnym w jego życiu stały się rekolekcje w domu Księży Misjonarzy w Krakowie. W 1937 roku, mając 35 lat, wstąpił do seminarium w Sandomierzu.

Pierwszą i jedyną parafią księdza Marcina była Szewna, do której przybył w styczniu 1946 roku i pozostał do końca życia, przez 46 lat. Cechowała go niezw ykła otwartość na ludzi i świat. Zapraszał do pracy formacyjnej w Szewnie znakomitości Kościoła zachodniego i polskiego. Zbudował dwa domy rekolekcyjne, które były otwarte także dla niepełnospraw nych. K s. Marcin był przykładem służebnej postawy wobec każdego człowieka. Szczególną miłością darzył dzieci i ludzi chorych. Wrażliwy na biedę, często oddawał przypadkowo spotkanym ubogim swój płaszcz i buty. Założył Stację Opieki nad Matką i Dzieckiem, przedszkole oraz Caritas. Zorganizował sprowadzanie leków z Francji, które bezpłatnie rozdawał potrzebującym z całej Polski.

Ze swoimi parafianami dzielił wspólny los, często ich odwiedzał (także poza kolędą), Znał ich po imieniu. Z uwagą słuchał ich poglądów, twierdził, że każdy może mieć coś ważnego do przekazania mu od Boga.

Ksiądz infułat Marcin Popiel odszedł w 1991 r. w wieku 87 lat. Katolickie Centrum Pomocy Rodzinie w Szewnie wraz z Parafianami uczciło pamięć kapłana i proboszcza, koncertem wpisującym się jubileusz 100 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Po uroczystej Mszy Świętej zebrani w Galerii Podziemnej uczestniczyli w koncercie pieśni patriotycznych w wykonaniu chóru „Ad Libitum” ze Szkoły Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. Miry Kubasińskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim pod kierownictwem dyr. Zdzisława Staniszewskiego oraz wierszy poetki Henryki Pająk. Krystyna Anna Jurys, przewodnicząca K atolickiego Centrum Pomocy Rodzinie podkreślała, że duchowość Ks. Marcina Popiela, styl życia i posługiwanie kapłańskie nic nie straciły ze swej aktualności. Co więcej, zobowiązują parafian do szczególnej o Nim pamięci.