Duszpasterstwo Rodzin Diecezji Sandomierskiej – Strona 27 – Strona interentowa Duszpasterstwa Rodzin Diecezji Sandomierskiej
sobota, 27 kwietnia, 2024

Więcej wyników...

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Filter by Categories
Aktualności

Katolickie Centrum Pomocy Rodzinie i Parafianie z Szewny w hołdzie księdzu Marcinowi Popielowi w 27. rocznicę Jego śmierci

22 lipca w kościele p.w. św. Mikołaja w Szewnie wierni i zaproszeni goście zebrali się w świątyni, by uczestniczyć w uroczystej Mszy Św. pod przewodnictwem Ks Jana Mikosa i Ks. dziekana Jana Butryna- proboszcza parafii Szewna, by oddać hołd świątobliwemu Kapłanowi i jednemu z najwybitniejszych przedstawicieli duchowieństwa polskiego XX wieku Ks. Marcinowi Popielowi.

Postać tego niezwykłego kapłana, mimo upływu 27 lat od jego śmierci, otacza serdeczna pamięć, wspomina się jego dobre czyny, które potwierdzają słowa wypisane na pamiątkowej tablicy w kościele w Szewnie: „Cichy sługa Eucharystii, Pokorny czciciel Maryi, kapłan oddany całym sercem Bogu i ludziom” – podkreślił w homilii Ks. Jan Mikos.

Przedstawiając biografię Ks. M. Popiela, przypomniał najważniejsze epizody z Jego bogatego życia duszpasterskiego, przede wszystkim te z trudem zdobyte „szczyty fizyczne i moralne”.

Świetnie urodzony w Kurozwękach koło Staszowa i wychowany w rodzinie ziemiańskiej, starannie wykształcony, studiował leśnictwo w Wiedniu oraz w Nancy we Francji i w przyszłości miał być dziedzicem majątku i głową rodu. Punktem zwrotnym w jego życiu stały się rekolekcje w domu Księży Misjonarzy w Krakowie. Po konsultacji ze swym kierownikiem duchowym w 1937 roku, mając 35 lat, wstąpił do seminarium w Sandomierzu.

W 1939 r. po agresji Niemiec kontynuował studia we Lwowie, a po wkroczeniu tam Rosjan wrócił do Sandomierza. Na polecenie biskupa przerwał studia, żeby zająć się rodziną i majątkiem. W 1944 roku wrócił do seminarium, a w kolejnym przyjął święcenia kapłańskie.

Jego pierwszą i jedyną parafią była wiejska parafia Szewna koło Ostrowca Świętokrzyskiego, do której przybył w styczniu  12.01.1946 roku i pozostał do końca życia, przez 46 lat.

Ks. Marcin przez lata studiował “Dzieje duszy” św. Teresy i zachwycał się jej małą drogą dziecięctwa Bożego. Zawierzył Maryi swoje życie, kapłańskie posługiwanie oraz całą parafię. Adorował codziennie Najświętszy Sakrament, najczęściej wieczorem, często zostając w kościele całą noc. Aby przybliżyć ludziom Chrystusa obecnego w Eucharystii, zbudował sześć kaplic na terenie parafii. Nazywał je stajenkami betlejemskimi. Troszczył się, by liturgia Mszy św. była dla ludzi zrozumiała. Jako jeden z pierwszych księży w Polsce wprowadził język polski do liturgii oraz rozpoczął odprawianie Mszy św. przodem do ludzi. Był urodzonym nowatorem, a jednocześnie nigdy nie zdejmował sutanny.

Ks. Jan Butryn dodał, że Ks. Marcin wprowadził do parafii Drogę Neokatechumenatu, Odnowę w Duchu Świętym, Ruch Światło-Życie i duszpasterstwo rodzin. Cechowała go niezwykła otwartość na ludzi i świat. Zapraszał do pracy formacyjnej w Szewnie znakomitości Kościoła zachodniego i polskiego, (m.in. Jeana Vaniera ze wspólnoty Arki, ks. Franciszka Blachnickiego – twórcę Ruchu Światło-Życie, Matkę Różę Czacką z Lasek). Zbudował dwa domy rekolekcyjne, które były otwarte także dla niepełnosprawnych. Ks. Marcin był przykładem służebnej postawy wobec każdego człowieka. Szczególną miłością darzył dzieci i ludzi chorych. Wrażliwy na biedę, często oddawał przypadkowo spotkanym ubogim swój płaszcz i buty, zabierał pijaków z drogi i układał ich w swoim łóżku, a sam czuwał na krześle całą noc. Założył Stację Opieki nad Matką i Dzieckiem, przedszkole oraz Caritas. Zorganizował sprowadzanie leków z Francji, które bezpłatnie rozdawał potrzebującym przyjeżdżającym z całej Polski. Ze swoimi parafianami dzielił wspólny los, często ich odwiedzał (także poza kolędą), znał po imieniu. Z uwagą wysłuchiwał ich poglądów, twierdził, że każdy może mieć coś ważnego do przekazania mu od Boga. Ksiądz infułat Marcin Popiel odszedł po swoją wielką nagrodę do nieba 22.07.1991 r. w wieku 87.

Katolickie Centrum Pomocy Rodzinie w Szewnie wraz z Parafianami uczciło pamięć legendarnego kapłana i gorliwego proboszcza koncertem wpisującym się Jubileusz 100 Rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Po uroczystej Mszy Świętej zebrani w Galerii Podziemnej mogli oddać się  chwytającymi za serce i ujmującymi duszę dźwiękami pięknej muzyki w wykonaniu Sylwii Kamila Ośko, a także posłuchać śpiewu pieśni patriotycznych w wykonaniu chóru „Ad Libitum” ze Szkoły Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. Miry Kubasińskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim pod kierownictwem p. dyr. Zdzisława Staniszewskiego.

Trudno było powstrzymać wzruszenie podczas recytacji wierszy przypominających wspaniałe świadectwo kapłańskiej miłości do Boga i każdego człowieka w wykonaniu poetki Henryki Pająk.

Krystyna Anna Jurys przewodnicząca KCPR dowodziła, że prawdy o duchowości Ks. Marcina Popiela, styl życia i posługiwanie kapłańskie nic nie straciły ze swej aktualności, co więcej zobowiązują Parafian do szczególnej o Nim pamięci.

Postać tego niezwykłego kapłana, mimo upływu 27 lat od Jego śmierci, otacza serdeczna pamięć, wspomina się Jego dobre czyny, które potwierdzają słowa wypisane na pamiątkowej tablicy w kościele w Szewnie: „Cichy sługa Eucharystii, Pokorny czciciel Maryi, kapłan oddany całym sercem Bogu i ludziom” – podkreśliła.

To wyjątkowe, że Galeria Podziemna jest dziś miejscem, gdzie pielęgnuje się w tak wyśmienity sposób – i w szczególnym dla Polski roku pamięć o wyjątkowym duszpasterzu – kontynuowała. Można powiedzieć żeHistoria życia ks. Popiela – ściśle zespolona z losami Polaków w XX wieku – jest jak portret zbiorowy Szewińskich Parafian, dla których swoje życie traktował jako służbę”- mówiła

Mieliśmy to szczęście, że dorastaliśmy pod jego mentorskim wpływem, a dziś przesiąknięci tą nauką tu i teraz potwierdzamy, że jesteśmy spadkobiercami jego idei, która nic nie straciła ze swej aktualności.

Niezwykłe – Przyznacie Państwo- że  Galeria Podziemna jest dziś miejscem, gdzie w tak wyśmienity sposób – i w szczególnym dla Polski roku – 100. Rocznicy odzyskania Niepodległości czcimy pamięć o ukochanym duszpasterzu, którego wielka gwiazda błyszczy na firmamencie parafialnego cmentarza.
Słowa uznania nalezą się wszystkim artystom, a podziękowania za zaangażowanie członkom KCPR: Zofii Kogut, Ilonie Dębskiej, Jolancie Wiśniewskiej, Bogusławowi Jurysowi, Marii Kopańskiej, Marii Czwakiel, Annie Adamskiej, Magdalenie Serwickiej, dzięki którym możliwa była organizacja przedsięwzięcia.

Mam przyjemność powitać Państwa w imieniu Katolickiego Centrum Pomocy Rodzinie, które jest inicjatorem koncertu w hołdzie księdzu M. Popielowi

Postać tego niezwykłego kapłana, mimo upływu 27 lat od Jego śmierci, otacza wciąż serdeczna pamięć.

„Historia życia ks. Popiela- ściśle zespolona z losami Polaków w XX wieku – jest jak portret zbiorowy Szewińskich Parafian, dla których swoje życie traktował jako służbę”.

Mieliśmy to szczęście, że dorastaliśmy pod jego mentorskim wpływem, a dziś przesiąknięci tą nauką tu i teraz potwierdzamy, że jesteśmy spadkobiercami jego idei, która nic nie straciła ze swej aktualności.

Niezwykłe- Przyznacie Państwo- że  Galeria Podziemna jest dziś miejscem, gdzie w tak wyśmienity sposób – i w szczególnym dla Polski roku – 100. Rocznicy odzyskania Niepodległości czcimy pamięć o ukochanym duszpasterzu, którego wielka gwiazda błyszczy na firmamencie parafialnego cmentarza.

Zapraszam do wysłuchania chwytającymi za serce i ujmującymi duszę dźwiękami pięknej muzyki i śpiewu w wykonaniu artystów

Na początku nasi goście Chór „Ad Libitum” ze Szkoły Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. Miry Kubasińskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim pod kierownictwem p. dyr. Zdzisława Staniszewskiego.

W ich wykonaniu usłyszymy znane pieśni patriotyczne:

Ułani, Ułani malowane dzieci

Pierwsza brygada, Legiony to żołnierska nuta

Przybyli ułani pod okienko

Panna Pszeniczna

A potem wysłuchacie Państwo Sylwii i Kamila Ośko i ich muzyki o niezwykle emocjonalnej palecie uczuć i barw.

Oddajmy się subtelnej formie kreowania emocji słuchając kolejno

  1.  F. Chopin – Walc h-moll op. 69 nr 2
  2. F. Chopin  – Nokturn cis-moll Lento con Granespressione op.posth. (opus pośmiertne)
  3. G. Caccini – Ave Maria
  4. Enrico  Morricone – Gabriels oboe – muzyka z filmu “Misja”
  5. G. Douglas – What a wonderful world
  6. 6.Sidney.  Bechet – Petit fleur
  7. J. Rae – Beach ball
  8. Josepha Kosma – Autumn leaves

 Słowa uznania nalezą się wszystkim artystom, a podziękowania za zaangażowanie członkom KCPR:

Zofii Kogut, Milenie Dębskiej, Jolancie Wiśniewskiej, Bogusławowi Jurysowi, Marii Kopańskiej, Marii Czwakiel, Annie Adamskiej, Magdalenie Serwickiej, Państwu Krystynie i Waldemarowi Jabłońskim. dzięki którym możliwa była organizacja przedsięwzięcia.

W niedzielę w kościele p.w. św. Mikołaja w Szewnie wierni i zaproszeni goście uczestniczyli w uroczystej Mszy Świętej, pod przewodnictwem Ks. dziekana Jana Butryna i oddali hołd jednemu z najwybitniejszych przedstawicieli duchowieństwa polskiego XX wieku, Ks. Marcinowi Popielowi.

Postać tego niezwykłego kapłana, mimo upływu 27 lat od jego śmierci, otacza pamięć, wspomina się jego dobre czyny, które potwierdzają słowa wypisane na pamiątkowej tablicy w kościele w Szewnie: „Cichy sługa Eucharystii, Pokorny czciciel Maryi, kapłan oddany całym sercem Bogu i ludziom” – podkreślił w homilii Ks. Jan Butryn.

Przedstawiając biografię Ks. M. Popiela, księża Jan Butryn i Jan Mikos. przypomnieli najważniejsze epizody z Jego życia duszpasterskiego, przede wszystkim te z trudem zdobyte „szczyty fizyczne i moralne”. Świetnie urodzony w Kurozwękach i wychowany w rodzinie ziemiańskiej, starannie wykształcony, studiował leśnictwo w Wiedniu oraz w Nancy we Francji, w przyszłości miał być dziedzicem majątku i głową rodu. Punktem zwrotnym w jego życiu stały się rekolekcje w domu Księży Misjonarzy w Krakowie. W 1937 roku, mając 35 lat, wstąpił do seminarium w Sandomierzu.

Pierwszą i jedyną parafią księdza Marcina była Szewna, do której przybył w styczniu 1946 roku i pozostał do końca życia, przez 46 lat. Cechowała go niezw ykła otwartość na ludzi i świat. Zapraszał do pracy formacyjnej w Szewnie znakomitości Kościoła zachodniego i polskiego. Zbudował dwa domy rekolekcyjne, które były otwarte także dla niepełnospraw nych. K s. Marcin był przykładem służebnej postawy wobec każdego człowieka. Szczególną miłością darzył dzieci i ludzi chorych. Wrażliwy na biedę, często oddawał przypadkowo spotkanym ubogim swój płaszcz i buty. Założył Stację Opieki nad Matką i Dzieckiem, przedszkole oraz Caritas. Zorganizował sprowadzanie leków z Francji, które bezpłatnie rozdawał potrzebującym z całej Polski.

Ze swoimi parafianami dzielił wspólny los, często ich odwiedzał (także poza kolędą), Znał ich po imieniu. Z uwagą słuchał ich poglądów, twierdził, że każdy może mieć coś ważnego do przekazania mu od Boga.

Ksiądz infułat Marcin Popiel odszedł w 1991 r. w wieku 87 lat. Katolickie Centrum Pomocy Rodzinie w Szewnie wraz z Parafianami uczciło pamięć kapłana i proboszcza, koncertem wpisującym się jubileusz 100 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Po uroczystej Mszy Świętej zebrani w Galerii Podziemnej uczestniczyli w koncercie pieśni patriotycznych w wykonaniu chóru „Ad Libitum” ze Szkoły Muzyki Rozrywkowej i Jazzu im. Miry Kubasińskiej w Ostrowcu Świętokrzyskim pod kierownictwem dyr. Zdzisława Staniszewskiego oraz wierszy poetki Henryki Pająk. Krystyna Anna Jurys, przewodnicząca K atolickiego Centrum Pomocy Rodzinie podkreślała, że duchowość Ks. Marcina Popiela, styl życia i posługiwanie kapłańskie nic nie straciły ze swej aktualności. Co więcej, zobowiązują parafian do szczególnej o Nim pamięci.

Czytaj więcej:

Dzień Męża i Żony – 13 lipca

https://www.youtube.com/watch?v=PVttJ716b3k&feature=youtu.be

Wydział Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin przypomina, że w Diecezji Sandomierskiej 13 lipca każdego roku obchodzimy Dzień Męża i Żony. Proponuje się, aby małżonkowie w tym dniu obojętnie, gdzie przebywają, czy na wakacjach czy w swoim domu więcej czasu spędzili ze sobą np. uczestnicząc we wspólnej Eucharystii w Kościele; aby poszli na wspólny spacer, do kina czy na kolację.

IX Pielgrzymka Małżeństw i Rodzin na Święty Krzyż – 1 lipca 2018r [Relacja]

W uroczystość odpustową  Przenajświętszej Krwi Chrystusa 1 lipca 2018 roku na Świętym Krzyżu odbyła się XI Pielgrzymka  Diecezjalna  Małżeństw i Rodzin.  Tradycyjnie  pielgrzymkę o godzinie 9.30 rozpoczęto  Drogą Krzyżową z Nowej Słupi, Szlakiem Królewskim, do Sanktuarium Świętego Krzyża. Rozważania stacji Drogi Krzyżowej przygotowało koło z Padwi  Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Diecezji Sandomierskiej.

O godz.12.00 została odprawiona uroczysta Msza Święta w intencji małżeństw i rodzin pod przewodnictwem  Duszpasterza Rodzin Diecezji Sandomierskiej ks. dr. Tomasza Cubera.W wygłoszonym do pielgrzymów słowie Bożym  odniósł się do  przypadającej w tym dniu uroczystości Przenajświętszej Krwi Chrystusa przywołując słowa św. Pawła „Wiecie bowiem, że z waszego oddziedziczonego po przodkach złego postępowania zostaliście wykupieni nie czymś przemijającym srebrem lub złotem, ale drogocenną krwią Chrystusa, jako baranka niepokalanego i bez zmazy.” Podkreślił, że tego wielkiego daru   prawdziwej miłości nie wolno nam zmarnować.  Trzeba tak jak lud wybrany z Mojżeszem powiedzieć: Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni.” Odnosząc się do słów z  psalmu responsoryjnego „Przychodzę Boże, pełnić Twoją wolę” zwrócił wiernym uwagę na to, że my w dzisiejszym świecie chcemy pełnić swoją wolę, a nie Bożą. Często  to my decydujemy  co dobre i złe,  myślimy „to ja jestem panem swojego losu, co mi Bóg będzie mówił, ja jestem wolny w swoich decyzja, ja, ja, ja tylko ja. W  homilii ks Tomasz Cuber podkreślił też znaczenie modlitwy w życiu wiernych.  Zwracając się do rodzin i małżonków  mówił o zjednoczeniu o wsparciu, byciu razem. Rodzina powinna być   zjednoczona  wokół Boga i żyć Bogiem, taka rodzina jest szczęśliwa i bezpieczna. To zjednoczenie  rodziny może  dokonać się tylko na modlitwie.  „Dlatego współczesna rodzina chrześcijańska w dobie kryzysu życia małżeńsko-rodzinnego, w społeczeństwie w którym dominuje mentalność rozwodowa powinna sobie wziąć do serca słowa wypowiedziane przez samego Jezusa:  Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. Drodzy małżonkowie, drodzy rodzice, dziadkowie, dzieci módlcie się wspólnie za siebie, aby nie doszło do rozpadu wspólnoty rodzinnej, na którym wszyscy przegrywają a zwłaszcza ci najmniejsi, bo każde dziecko jak świat światem chce mieć mamę oraz tatę.

Na zakończenie Mszy św. wszyscy pielgrzymi ucałowali Relikwię Drzewa Krzyża Świętego.  Ks. Tomasz Cuber  Dyrektor Duszpasterstwa Rodzin   Diecezji Sandomierskiej  podziękował  wszystkim pielgrzymom i osobom zaangażowanym w przygotowanie pielgrzymki,   między innymi Stowarzyszeniu Rodzin  Katolickich Diecezji Sandomierskiej za przygotowanie  Drogi Krzyżowej, oprawę liturgiczną i zorganizowany autokarowy  przyjazd na Święty Krzyż grupom  pielgrzymów z Koła w Łoniowie i Padwi Narodowej.

Alicja Szatan

Czytaj więcej:

Spotkanie Rodzin Katolickich reprezentujących Katolickie Centra Pomocy Rodzinie z Dekanatu Szewnieńskiego – 24 czerwca 2018 [Relacja]

24 czerwca 2018 odbyło się w kościele p.w. św. Mikołaja w Szewnie spotkanie  Rodzin Katolickich reprezentujących Katolickie Centra Pomocy Rodzinie z Dekanatu Szewnieńskiego z częścią oficjalną (rodziny uczestniczyły w Mszy świętej podczas której homilię wygłosił  ks. dr Tomasz Cuber, Dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin. W homilii ks dr Cuber odwołał się odwoływał się do nauczania Jana Pawła II – papieża rodzin. Wskazywał również na sakrament małżeństwa, jako fundament rodziny. Jak zaznaczył Ks. dyrektor- sytuacja polskich rodzin nie jest łatwa.- Są takie, które radzą sobie w życiu codziennym, ale są i takie, które potrzebują wsparcia.

W przestrzeni moralnej jest duże przyzwolenie na rozwody czy związki niesakramentalne. Stąd potrzeba wspierania rodzin przez Kościół i państwo – kontynuował. – Dla bezpieczeństwa rodziny ważna jest świadomość wsparcia z wielu stron. Przykładem może być właśnie powołanie Katolickich Centrów Pomocy Rodzinie. Na mapie Polski daje się zauważyć przywiązanie do tradycyjnych wartości, w tym trwałości małżeństwa, Szewna jest tego najlepszym przykładem Wszędzie jednak potrzeba pracy duszpasterskiej – zaznaczył ksiądz Dyrektor, czego dowodem jest to dzisiejsze spotkanie. Niecodziennym akcentem spotkania było odnowienie przyrzeczenia małżeńskiego i udzielenie im błogosławieństwa.

W części nieoficjalnej, która odbyła się w kameralnej scenerii Podziemnej Galerii w niedawno odkrytych, urokliwych korytarzach dyskutowano na temat problemów współczesnych Rodzin. W tej część głoś zabrali Małgorzata i Grzegorz Krysowie, wychowujący pięcioro dzieci, angażujący się także w duszpasterstwo rodzin. Państwo Krysowie prowadzą spotkania przedślubne dla narzeczonych. Jak zaznaczają – siłą ich małżeństwa jest Bóg i wzajemna miłość. Na Nim budują swoją rodzinę i jej przyszłość, zaznaczając, że   że warunkiem dobrego małżeństwa jest wzajemna miłość i oparcie w Bogu. Te słowa potwierdzili zabierający kolejni dyskutanci Maria Czwakiel- jak podkreśliła – małżeństwo, to droga z Jezusem do zbawienia. Anna Adamska, Krytyna i Bogusław Jurysowie podkreślali znaczenie małżeństwa, jako źródła życiowego szczęścia.

Organizatorzy – Dziekan Ks. Jan Butryn, proboszcz Parafi p.w. św. Mikołaja w Szewnie, przewodnicząca Katolickiego Centrum Pomocy Rodzin –
Krystyna Anna Jurys i członkowie Jolanta Wiśniewska, Zofia Kogut, Bogusław Jurys, Maria Czwakiel, Anna Adamska, Magdalena Serwicka, Maria Kopańska zadbali, by należycie ugościć przybyłych na tę uroczystość gości. Przy smakowitej kawie i pysznym cieście oddaliśmy się wszyscy wrażeniem ,tóre dostarczył koncert muzyczny w wykonaniu Sylwii i Gryzko – Ośko i Kamila Ośko(organy, saksofon) oraz Rodziny Państwa Kochanów – Joasia Kochan, gitara i śpiewającego małżonka i ich dzieci. Bogaci we wrażenia, uduchowieni, z głęboką wiarą, że dobry Bóg otoczy nasze rodziny wsparciem podejmujemy kolejne małżeńsko – rodzinne wyzwania.

Krystyna Anna Jurys

Czytaj więcej:

Święto Rodziny w parafii św. Barbary w Staszowie – 17 czerwca 2018 [Relacja]

17-go czerwca w parafii św. Barbary w Staszowie dziękowaliśmy Bogu za naszą świątynię i jej budowniczych. Temat świątyni – miejsca spotkania Boga z człowiekiem, stał się podstawą do rozważań o Rodzinie jako żywym małym Domowym Kościele, która jest miejscem życia i miłości, budowania jedności i przekazywania żywej tradycji, ale nade wszystko spotkaniem z Bogiem i drugim człowiekiem.

Uroczystości przewodniczył ks. dr Tomasz Cuber Dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin Diecezji sandomierskiej. Z jego inicjatywy na wszystkich Mszach Świętych miało miejsce uroczyste błogosławienie poszczególnych małżeństw. Wielkie przeżycie i radość malowały się na twarzach wszystkich par. To wydarzenie bardzo dobrze odebrane przez rodziny zrodziło myśl, aby taką modlitwą objąć wszystkie małżeństwa w każdym przedziale wiekowym, mając na uwadze wielką troskę o duchową kondycję zwłaszcza młodych małżeństw. Chrzest dzieci dopełniał wymiaru tego wydarzenia i dodawał jej radości płynącej z przyjęcia tych dzieci do społeczności Kościoła.

Wiele rodzin po zakończeniu uroczystości z wdzięcznością wyrażało się o tej cennej inicjatywie z pragnieniem powracania i praktykowania takich „świętych spotkań”.

Świadectwo:

Jesteśmy młodą rodziną. Mamy trójkę małych dzieci. Czynnie angażujemy się w życie parafii. Wydarzenie, jakie miało miejsce 17-go czerwca bardzo nas ucieszyło i na nowo otworzyło nam oczy, jak bardzo ważnym jest małżeństwo sakramentalne i troska o właściwą formację Rodziny. Treść homilii i podawane przykłady mocno wpisały się nam w pamięć, ale jeszcze bardziej otworzyły nam serce na potrzebę budowania więzi z Bogiem między sobą i z dziećmi.

Jesteśmy wdzięczni za tę cenną inicjatywę modlitwy za rodziny. Niech Bóg błogosławi Księdzu Dyrektorowi w jego pracy i podejmowanych wysiłkach dla dobra wszystkich rodzin.

Dobrze, że wydarzenie to wpisuje się także w 200 lecie naszej sandomierskiej diecezji.

Justyna i Bernard

Czytaj więcej:

Zakończenie Roku Pracy Doradców Życia Rodzinnego i Studentów Diecezjalnego Studium Życia Rodziny – 23 czerwca 2018 [Relacja]

„Zaufaj Panu a On sam będzie działał w twoim życiu”

– te słowa zaczerpnięte z Ps. mocno wybrzmiały podczas Mszy świętej na zakończenie Roku Pracy Doradców Życia Rodzinnego i Studentów Diecezjalnego Studium, które miało miejsce w sobotę 23 czerwca. Eucharystii przewodniczył ks. Tomasz Cuber – dyrektor Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin Diecezji Sandomierskiej a w koncelebrze był również ks. Roman Sieroń – dyrektor Instytutu Teologicznego. Ks. Tomasz podczas homilii nawiązując do Ewangelii z dnia (Mt 6,24-34) mówił, że nie powinniśmy się zbytnio troszczyć o życie, ale całkowicie zaufać Panu, tak jak Dawid wierzył w moc Bożą i pokonał potężnego Goliata. Podczas Mszy świętej mocno wybrzmiała modlitwa za ojców w dniu ich święta.

Po Mszy świętej odbyło się spotkanie w Sali Papieskiej. Na początku zostały wręczone dyplomy 8 absolwentom Diecezjalnego Studium Życia Rodziny oraz podziękowanie doradcom życia rodzinnego za trud i pracę na rzecz narzeczonych i małżonków.

Po krótkiej przerwie kawowej odbył się wykład ks. Krzysztofa Irka na temat Sługi Bożego Ks. Bp Zygmunta Łozińskiego, biskupa mińskiego i pińskiego. Na jego przykładzie, ks. Krzysztof ukazał, jak ważne w życiu człowieka jest dobre wychowanie. Ono owocuje i przynosi owoc obfity. Ks. Bp Łoziński jest wzorem kapłana, pasterza zatroskanego o swoje owieczki oraz wzorem patrioty, który nie bał się stanąć w obronie prawdy.

Na koniec ks. Tomasz Cuber przedstawił kalendarium na najbliższy rok.

Spotkanie zakończyło się odmówieniem w południe Anioł Pański i błogosławieństwem kapłańskim.

Opracowała Jadwiga Zynwala

Czytaj więcej: